Door: Leonie Janssen-Jansen & Lilian van Karnenbeek
Bij universitaire opleidingen zijn onderzoek en onderwijs onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Onderzoek doen en onderzoeksresultaten voeden het onderwijs, terwijl tegelijkertijd onderwijs en de producten die dit oplevert, onderzoek verder brengen. Vaak wordt daarbij gedacht aan afstudeerscripties, maar ook in andere vakken is soms een mooie link te maken, waarbij onderzoek onderwijs voedt, maar ook andersom!
De bachelorstudenten Landschapsarchitectuur en Ruimtelijke Planning van Wageningen Universiteit zijn in deze weken bezig om voor R-LINK-case ‘Marineterrein Amsterdam’ na te denken over een mogelijke ruimtelijke ontwikkeling binnen de spelregels die hiervoor gelden: een voorbeeld van research-based teaching. Zowel het projectbureau Marineterrein als de docenten zijn heel nieuwsgierig met welke – hopelijk creatieve en innovatieve – ideeën de studenten komen voor bijvoorbeeld ‘de openbare ruimte als ontmoetingsplaats’, ‘een autovrij gebied’ en ‘multifunctionele daken’.
In een gastcollege verzorgd door Thijs en Anikka van het projectbureau Marineterrein werden de studenten bijgepraat over wat het Marineterrein is, hoe het planproces tot nu toe verlopen is, wat de ambities zijn voor de toekomst zoals die deze zomer zijn gepresenteerd aan de stad en hoe gedacht wordt die te bereiken: door de spelregels. Dit leidde tot een geanimeerd debat tussen studenten en professionals. Op 27 september 2017, een dag later, op een prachtige zonnige dag, stond een bezoek aan het Marineterrein zelf op het bezoek. In de trein naar Amsterdam reageerde een student enthousiast op de case: “Het is leuk om aan iets te werken waar echte mensen op zitten te wachten”.
In groepjes van vier verkenden de studenten – na de aftrap van Anikka – het terrein en de directe omgeving. Lilian, die als embedded researcher vanuit R-LINK betrokken is bij het proces van ontwikkeling van het Marineterrein, stond paraat, maar kreeg slechts 1 vraag: “Zijn er eigenlijk wel prullenbakken op het terrein?” Het antwoord is ja, maar ze zijn helemaal in Marinestijl ontworpen. Het gebied viel in de smaak: “Dit is een gebied waar echt iets gebeurt; de opdracht is daarmee heel concreet”.
De verwachtingen bij zowel docenten als het projectbureau Marineterrein zijn zoals gezegd hooggespannen. De studenten zijn immers – behalve de twee die om de hoek wonen – relatieve buitenstaanders zonder een rugzak aan herinneringen vol eindeloze discussies over wat wel en niet kan en mag; en dit gecombineerd met een jonge frisse blik en enthousiasme. Als onderzoekers zijn we extra benieuwd hoe de studenten de spelregels operationaliseren en verder uitwerken; dat kunnen we ook weer in het onderzoek meenemen; een soort teaching-based research!